Jednym z podstawowych czasów w języku angielskim jest czas Present Simple. Jest to prosty czas, lecz wiele osób i tak nie wie kiedy go używać. Dla większości jedyną rzeczą, która kojarzy się z tym czasem jest litera -s na końcu czasownika dla trzeciej osoby w liczbie pojedynczej. W tym artykule postaram wyjaśnić, kiedy używamy present simple.
Pierwszą sytuacją, w której musimy go użyć jest mówienie o czynnościach powtarzających się, rutynowych, a także opisując cechy i stany ludzi i przedmiotów. Przykłady:
Mój kolega z klasy śpi do ósmej z rana – My classmate sleeps to eight o’clock
Piję alkohol dwa razy dziennie – I drink alcohol twice a week
On jest szalony – He is crazy
Korzystamy z czasu Present Simple przy opisywaniu praw natury, zjawisk, np. pogody. Przykłady:
Na Saharze jest ciepło – There is warm in the Sahara
Słońce daje światło – The Sun gives a light
Kolejną sytuacją, w której korzystamy z tego czasu jest opisywanie rzeczy, które dzieją się od dawna, niezmiennych, faktach. Przykłady:
Mieszkam w Krakowie – I live in Krakow
Mieszko I nie żyje – Mieszko I is dead
Krzysztof jest dzieckiem – Christopher is a children
Magda jest matką – Magda is a mother
Przy opisywaniu swoich upodobań również korzystamy z czasu Present Simple. Przykłady:
Ona lubi jeść lody – She likes eating ice cream
On kocha grać w piłkę nożną – He loves playing football
Michał nienawidzi słodyczy – Michał hates sweets
Ten czas jest wykorzystywany także do opisywania rozkładów jazdy, grafików. Przykłady:
Autobus odjeżdża o godzinie ósmej – The bus leaves at eight o’clock
Samolot do Warszawy odlatuje o godzinie dziewiątej – The plane for Warsaw leaves at nine o’clock
Teraz wiesz kiedy używać czasu Present Simple, ale żebyś umiał korzystać z niego poprawnie musisz znać zasady budowy zdań w tym czasie. Budowa zdania
a) twierdzącego: zdanie twierdzące składa się z podmiotu, czasownika w formie podstawowej, jeżeli podmiot jest w trzeciej osobie liczby pojedynczej należy dopisać końcówkę -s, oraz, jeśli potrzeba, określeń. Jeżeli czasownik jest zakończony na -ss, -sh, -ch, -x, -o, dla trzeciej osoby liczby pojedynczej dodajemy końcówkę -es a, jeśli czasownik kończy się na -y, za którym jest spółgłoska, to literę – y zamieniamy na -i oraz dopisujemy końcówkę -s. Przykłady:
I live in Poland – Ja mieszkam w Polsce
He works very hard – On pracuje bardzo ciężko
She goes to school – Ona idzie do szkoły
b) pytającego: zdanie pytające składa się operatora (dla trzeciej osoby liczby pojedynczej jest to does, a dla pozostałych do), z podmiotu oraz czasownika w formie podstawowej bez -s. Przykłady:
Does he drink a lot of water? – Czy on pije dużo wody?
Do you remember my name? – Czy ty pamiętasz moje imię?
Do I am hungry? – Czy ja jestem głodny?
Does she go to the cinema every day? – Czy ona chodzi do kina każdego dnia?
c) konkretnie pytającego: zdanie te składa się z odpowiedniego zaimka pytającego, operatora, podmiotu oraz z czasownika w formie podstawowej bez końcówki -s. Przykłady:
Where does he lives? – Gdzie on mieszka?
Why do you go to school? – Dlaczego ty chodzisz do szkoły?
d) przeczącego: zdanie przeczące składa się z podmiotu, operatora, przeczenia i czasownika w formie podstawowej. Przykłady:
I don’t like my city – Ja nie lubię swojego miasta
She doesn’t live in Russia – Ona nie mieszka w Rosji.
